Eat, Train, Sleep, Repeat?

Nog maar elf dagen, dan is het zover. Mijn eerste Mud Masters. En daarmee ook mijn eerste Mud Race! Ploeteren door slow mud, over hekken van meer dan twee meter klauteren, open water bij winterse temperaturen, tijgeren onder prikkeldraad door en stroomstoten van 100 volt per stuk. Als ik dit zo opschrijf lijkt het eerder een martelgang dan een hardloopwedstrijd. Maar man, wat heb ik er zin in!
In tegenstelling tot de Urbanathlon, mijn eerste obstacle run, ben ik deze keer wél aan het trainen. Ik ben op dit moment bezig met de zevende week van mijn halve-marathon-trainingsschema. Daarnaast bouw ik zoveel mogelijk spieren op voor mijn obstacle runs. Drie keer per week hardlopen, drie keer per week krachttraining, zo af en toe yoga en liefst twee rustdagen per week. En omdat spieren zichzelf niet opbouwen vul ik mijn vrije uurtjes in met eten. Heel veel eten. En slapen. Heel veel slapen.
Regelmatig krijg ik ook de vraag of het niet saai is, zo'n levensstijl. Of ik nooit eens zin heb ik chocola. Of ik thuisblijf als het regent. Of ik niet raar word aangekeken in de sportschool. Of ik nog wel een sociaal leven heb.

Om deze vragen maar gelijk te beantwoorden: nee, het wordt niet saai. Ik doe namelijk echt wel meer op een dag dan sporten en studeren. Ja, ik heb dus ook gewoon een sociaal leven, met vriendinnen, een dispuut, een vriendje, commissies, een stage en een heleboel leuke dingen. En ja, ik heb heel vaak zin in chocola. Daarom eet ik ook best vaak chocola. Dat ik zo clean en gezond mogelijk eet, betekent namelijk niet dat ik mezelf ALLE lekkere dingen ontzeg. Het leven moet ook leuk blijven!
Waar ik dan wel weer heel strikt in ben is sporten. Ook als het regent: op de dag van de wedstrijd kan het immers ook regenen. Word ik hard van. Bovendien wil ik niet nog een keer zo'n afgang meemaken als tijdens de Urbanathlon (tien kilometer ongetraind hardlopen is naar. Tien kilometer ongetraind hardlopen MET obstakels is heel, heel naar). Met trainen heb ik een ijzeren discipline - een discipline die ik helaas niet ook op mijn studie kan projecteren. Als ik een training mis, word ik ook niet beter. En heb ik niet dat awesome-badass-post-workout gevoel waar ik zo blij van wordt. En ja, in de sportschool word ik echt weleens raar aangekeken als ik naast de 'grote stoere mannen' sta te liften. Maar die rare blikken veranderen de laatste tijd steeds vaker in bewonderende blikken. Dán voel ik me pas badass!

Wat ik hier nu mee wil zeggen? Ik ben geen sportmachine. Ik doe dit omdat ik het leuk vind, niet omdat ik moet van mezelf. Ik eet gezond om voor mezelf te zorgen, niet om af te vallen. En ik heb ook gewoon dagen dat ik in bed lig, films kijk en kilo's chocola eet - al is dat dan wel biologische 90% cacao chocola.

En om te laten zien dat gezond eten echt niet saai en smakeloos hoeft te zijn, hier een receptje van wat ik dinsdag at:

Quinoa met Prei en Champignons
Ingrediënten voor twee personen:
- 100 gram droge quinoa
- 1/2 liter groentebouillon
- 1 prei (in halve ringen)
- 1 doosje champignons (gesneden)
- 2 teentjes knoflook (geperst)
- 2 eetlepels pompoenpitten (geroosterd in een pan)
- 2 eetlepels citroensap
- 3 eetlepels geknipte peterselie
- Olijf- of kokosolie

Bereiding:
Bak de champignons, prei en knoflook even in de olie. Strooi als dit gaar is de quinoa erover en schep een paar keer om. Schenk dan de bouillon eroverheen en laat +/- 15 minuten inkoken. De quinoa is klaar als alle bouillon is opgenomen. Schep tenslotte de peterselie en het citroensap erdoor en strooi de pompoenpitten eroverheen.

Dat was het weer voor vandaag. Laat me weten wat jullie van het recept vonden! Dan ga ik nu genieten van mijn lunch (zie de foto hieronder).
Liefs,
Bri